Wałbrzych – miasto z widokami

Wałbrzych jest jednym z najlepszych przykładów tego, że miasto może upadać, a potem znów wstawać – nie dlatego, że wraca dawny przemysł, ale dlatego, że potrafi wymyślić siebie na nowo. Ostatnie lata pokazują, że Wałbrzych to już nie „miasto po kopalniach”, ale coraz bardziej „miasto po transformacji”.

Wskaźniki gospodarcze przestają być dla nas wstydliwym tematem. Bezrobocie, które kilkanaście lat temu było dwucyfrowe i symbolizowało wszystkie rany po likwidacji górnictwa, dziś oscyluje wokół poziomu ogólnopolskiego. Coraz więcej mieszkańców znajduje pracę w usługach, logistyce, edukacji, ochronie zdrowia, biznesie, a nie w ciężkim przemyśle. Wzrost przeciętnego wynagrodzenia do poziomu 7 tys. zł brutto pokazuje, że Wałbrzych nie stoi już na marginesie polskiej gospodarki.

Miasto inwestuje w infrastrukturę tak, jakby próbowało nadrobić stracony czas – i rzeczywiście to robi. Nowe drogi, odświeżone centra dzielnic, modernizowane szkoły, Stara Kopalnia jako symbol nowych funkcji miasta, a także coraz lepsza oferta mieszkaniowa – to wszystko sygnały, że Wałbrzych nie tylko łata dziury, ale buduje przyszłość. Przemiana jest widoczna zarówno w wielkich inwestycjach, jak i w drobnych ulepszeniach, które składają się na jakość życia: ścieżki rowerowe, remonty kamienic, rewitalizacje placów, nowe połączenia komunikacyjne.

Jednym z kluczowych atutów Wałbrzycha staje się jego środowisko naturalne. Niewiele jest miast w Polsce, które mają tak spektakularne otoczenie: góry, lasy, szlaki, punkty widokowe. Dla wielu nowych mieszkańców to właśnie jakość przestrzeni i bliskość natury są argumentem, by zostać tutaj na lata. W czasach, w których życie w wielkich metropoliach bywa męczące, Wałbrzych zaczyna grać kartą „zielonego miasta w ruchu”.

Wbrew stereotypom, tu naprawdę powstaje miejska klasa średnia. Ludzie, którzy tu pracują, zakładają firmy, kupują mieszkania, wnoszą swoje aspiracje i oczekiwania. To właśnie oni tworzą kulturę miasta: lokalną przedsiębiorczość, wydarzenia społeczne, inicjatywy oddolne, klimat, który powoli rozlewa się na kolejne dzielnice.

Wałbrzych dziś jest miastem, które odrobiło najtrudniejsze lekcje: potrafi funkcjonować bez monokultury przemysłowej, uczy się planowania, zaczyna przyciągać inwestycje nie tylko dzięki strefie ekonomicznej, ale też jakości życia. To wciąż miasto w procesie – ale proces ten idzie wyraźnie do przodu.

I może właśnie to jest najważniejsze: Wałbrzych nie jest już przeszłością. Jest miastem z przyszłością – miastem z widokami.